Is Tomorrowland echt zo magisch?
Zo, hier heb ik afgelopen week even van bij moeten komen! Precies een week geleden stond ik, na vijf jaar geprobeerd kaarten te fixen, op Tomorrowland. Kan nog steeds niet geloven hoe snel het voorbij is gegaan en in tegenstelling tot andere feesten kan ik niet zeggen ‘tot volgend jaar’, want het blijft een kwestie van geluk hebben. Maar wil ik er überhaupt nog een keer heen gaan? Daar geef ik later in dit verslag antwoord op, maar pak voor nu maar even een kopje thee erbij, want dit wordt een lange zit!
The Gathering
Tomorrowland heeft drie volle festivaldagen, maar omdat ik samen met een vriendin op de camping stond begon onze festivalervaring al op donderdag met The Gathering oftewel de Dreamville pre-party. Deze startte al om 12 uur, maar tot aan de avond stonden er alleen maar – voor ons – onbekende dj’s op de timetable, dus we besloten rustig aan te doen en reden iets na het middaguur richting België. Na een verrassend snelle rit kwamen we dan aan in Boom, bolderkar ingeladen en op gemakje richting Dreamville lopen. Bij de ingang staat een enorme opblaasbare regenboog met de tekst ‘welcome home’. Nu ging het dan echt gebeuren, we stonden op Tomorrowland! Eenmaal binnen keken we onze ogen uit, de camping was omgetoverd tot een heus vakantiepark. Je had er een bakker, verschillende winkeltjes, een Lidl supermarkt, een Wella haarstylist, een MAC make-up artist en ontelbare horecazaakjes. Er was zelfs een gym met alles erop en eraan! Mijn vriendin en ik moesten er wel even om lachen, want Tomorrowland zelf is al één grote workout. Al heb ik wel ontzettend veel respect voor iedereen die daar elke ochtend stond te sporten! We liepen snel door om te zoeken naar een plekje, dat viel in eerste instantie enorm tegen want alles stond echt al volgestouwd. Uiteindelijk vonden we aan de rand van het terrein een plekje naast een groep vriendelijke Engelsen uit Londen. Nadat we onze tent hadden opgezet en een paar drankjes met de buren hadden gedaan was het dan eindelijk tijd om te gaan feesten en liepen we naar de The Gathering. We kwamen aan tijdens de set van Double Pleasure, waarna Lost Frequencies een hele chille set draaide. Toen was het de beurt aan Jetfire en daarna kwam voor ons het hoogtepunt van de avond: de hardstyleset van Coone! We hebben heel onze energie eruit gedanst, en The Gathering zou nog een uur duren na de set van Coone maar wij vonden het mooi geweest. Op naar de tent om heerlijk te gaan dromen over de eerste echte festivaldag!
Magical Friday
Ik was zo moe dat ik netjes acht uur achter elkaar had geslapen, maar wat bleek nou: de dop was niet goed op ons luchtbed gedraaid en hij was leeggelopen terwijl wij aan het slapen waren! Oeps, dat is ons uiteraard geen tweede keer gebeurd. Maar goed, na een dus wat ongemakkelijke eerste nacht was het tijd voor festivaldag 1: Magical Friday. Douchen, klaarmaken, nog even chillen bij de buren, even een bodempje leggen met een lekker broodje en smoothie: we waren er klaar voor! Op gemak liepen wij richting de ingang van het festivalterrein, wat nog best een flinke wandeling bleek vanaf onze campingspot. Eenmaal binnen liepen wij als eerste naar de mainstage, dat is immers toch wel het paradepaardje van Tomorrowland. Ik moet heel eerlijk bekennen: ik was zo op het eerste gezicht niet zo heel erg onder de indruk van de stage. Ja hij was immens groot en er zaten zeer veel details in verwerkt, maar er was niet echt iets wat er echt uitsprong. We besloten om even op de heuvel te gaan zitten om de eerste indruk over ons heen te laten komen. De avond ervoor hadden wij Coachman ontmoet, een super vriendelijke Belgische dj/producer uit Praag die uiteindelijk ons nieuwe partymaatje is geworden; tegen de tijd dat wij binnenkwamen had hij zowat heel het festivalterrein al gezien en hij kwam ons al gauw opzoeken bij de main. Hij stelde voor om naar de stage Organs of Harmony te gaan, die op vrijdag werd gehost door Elrow. Elrow kende ik nog van Mysteryland, dat was toen een van de vetste stages dus ik was heel benieuwd hoe ze dat op Tomorrowland hadden aangepakt. Organs of Harmony was inderdaad een supermooie stage, en Eddy M draaide op dat moment een superchille techhouse set. Helaas vond ik wel dat het Elrow concept niet helemaal goed tot zijn recht kwam bij een outdoor stage, door het ontbreken van een dak en muren was er veel minder ruimte voor alle carnavalsdecoraties die Elrow juist zo bijzonder maken. Maar het was even goed wel genieten van de muziek met het zonnetje dat eindelijk doorbrak. Daarna liepen we verder naar The Garden of Madness, een stage bovenop het water waarbij de dj-booth zich in vierkante blokken bevond en het publiek juist op een ronde ondergrond stond met erboven een dak dat gemaakt was van bloemen. Dit was zeker een van mijn favoriete stages op Tomorrowland, en op vrijdag werd deze gehost door Sexy by Nature. Na hier een tijdje gedanst te hebben was het tijd om even te chillen, en we kwamen een loungegedeelte tegen op het water waar je meerdere culinaire hapjes en drankjes kon bestellen. Ik ging voor een Tomorrowland cocktail, het was mierzoet maar daar hou ik juist van! Daarna vonden we het hoog tijd voor wat hardstyle, dus we liepen naar de Wind stage. Deze keer geen outdoor maar juist in een tent die op vrijdag door Pussy Lounge gehost werd en waar we genoten hebben van de set van Isaac. Helaas begon het daarna te regenen, en dat was flink balen want we wilden de Spinnin’ Sessions set van EDX horen op The House of Books stage die wel outdoor was. Gelukkig hing er een groot zeil dus we konden alsnog lekker droog blijven terwijl we dansten, en na deze heerlijke set gingen we weer terug naar Sexy by Nature voor een exclusief optreden van Steve Angello onder zijn alias Mescal Kid. Steve Angello kennen we natuurlijk van de euforische housebeats van Swedish House Mafia, maar als Mescal Kid zocht hij de grenzen van het genre flink op en zat hij zelfs aardig tegen techno aan. Het was in ieder geval een genot voor de oren! Inmiddels begon het te schemeren en gingen alle lichtjes aan. Ja, toen zag ik eindelijk die magie van Tomorrowland waar iedereen het altijd over had! Het festivalterrein leek net een sprookjesbos en ik had het gevoel alsof ik me in een eindeloze Droomvlucht bevond. We wilden echter niet gelijk al onze energie op de eerste dag verbruiken en besloten om na de bazenset van Mescal Kid om naar de mainstage te gaan en gewoon even te genieten van de prachtige licht- en lasershow. We hebben de hele set van Afrojack gezien en ook het begin van Axwell / Ingrosso, en toen vonden we het mooi geweest. We zijn lekker voor de drukte terug gewandeld naar de camping waar we deze nacht wél op een vol luchtbed zouden slapen haha.
Incredible Saturday
We begonnen deze dag met een gezellig ontbijtje met onze buren: zelfgemaakte broodjes knakworst. Wat waren die jongens blij dat we dat bij ons hadden zeg! Daarna liepen we richting de marktplaats van Dreamville om ons haar te laten doen en onderweg zagen we dat er op de plek waar op donderdag The Gathering werd gehouden nu een enorm opblaasbare speeltuin stond, super geinig! De rij voor de haarstylist was helaas iets minder grappig: we hebben twee uur moeten wachten! Gelukkig raakten we gezellig aan de praat met de meiden voor ons en met de hulp van rosé ging de tijd ook snel voorbij. Het wachten was uiteindelijk de moeite waard, want wat zat ons haar mooi! Daarna liepen we in sneltreinvaart naar het festivalterrein om niet nog meer van het feest te moeten missen. We waren het erover eens: deze keer niet rondstruinen maar direct op ons doel af, de Q-Dance stage. Deze was alleen aanwezig op zaterdag en we wilden die dag getrakteerd worden op zoveel mogelijk hardstyle deuntjes. En dat hebben we zeker gekregen! We hebben veel heerlijke setjes gehoord, vooral die van Wildstylez en Noisecontrollers vond ik goed. Na hun set was het ‘eindelijk’ donker geworden en was het tijd om de rest van het terrein te gaan ontdekken. We gingen in het reuzenrad en het uitzicht was echt fantastisch, ik kreeg er echt een kick van! Daarna gingen we weer even buurten bij Garden of Madness waar Solomun op dat moment een set stond te draaien. Na een paar dansjes en drankjes liepen we naar de mainstage waar we het einde van Dimitri Vegas & Like Mike nog hebben gezien, en waar Alesso de zaterdag afsloot met een knallende set.
Glorious Sunday
Aardig brak van het vele dansen en lopen van de afgelopen dagen deden we deze dag héél rustig aan. Op een paar buitjes na was dit de enige dag dat het heel de dag warm en zonnig was, en na zonsopkomst lukte het ons eigenlijk niet meer om verder te slapen. Heel erg a-relaxed, want we waren nog ontzettend moe. In slakkentempo hebben we dus gedoucht en ons klaargemaakt en lekker lang gechillt met onze buren. Rond een uur of 1 hadden we het wel gezien op de camping en liepen we naar de chill-out ruimte. Je kon hier heerlijk relaxen op hangmatten en ligzakken met chille deephouse op de achtergrond en er was ook een ruim aanbod aan eten. Op aanraden van onze buren kozen we allebei voor een pasta pesto, en dat viel zeker niet tegen. Hierna liepen we voor de allerlaatste keer richting het festivalterrein, waar we bij de mainstage hadden afgesproken met de buren. Nog iets te moe om te dansen hebben we daar gewoon lekker twee uur op de heuvel gezeten, waar we onder de heerlijk warme zon genoten hebben van de sets van Martin Jensen, MATTN en Alan Walker. Vervolgens namen we even een korte eetpauze en liepen we naar de Organs of Harmony die op zondag door Smash the House werd gehost. Ummet Ozcan ging op dat moment draaien, we hadden hoge verwachtigingen van zijn set maar dat viel nogal vies tegen want het leek alsof hij de cd van Alan Walker had geleend. Ze draaiden echt exact dezelfde nummers in exact dezelfde volgorde! Ontzettend jammer dit, want Ummet Ozcan maakt zelf wel echt vette nummers. We bleven dan ook niet heel lang hangen, want we moesten ook nog een aardige wandeling naar de andere kant van het terrein maken. Deadmau5 ging namelijk anderhalf uur draaien bij de Freedom stage die gehost werd door Pryda, en dit was misschien wel de set waar ik nog het meest naar had uitgekeken dat weekend. Ik luister al een paar jaar naar Deadmau5 maar had hem nooit eerder zien draaien! Zijn set kwam aan het begin nogal langzaam op gang, maar toen het eenmaal begon te knallen werd dit echt een genot! Twee minpuntjes alleen: hij had zijn muizenmasker niet op (maakt zijn optredens toch net iets cooler!), maar dat was ook wel begrijpelijk, want het was zo ontzettend heet in die zaal! Toch is het me gelukt om nog flink te kunnen dansen, en na afloop liep ik over het droomachtig verlichte terrein terug naar de Wind stage die door Coone & The Gang werd gehost om nog even van mijn dagelijkse dosis hardstyle te kunnen genieten. We hebben onze laatste restjes energie eruit gedanst op de set van Frequencerz vs Hard Driver, en liepen daarna naar de mainstage om nog één laatste keer de closing van Tomorrowland te kunnen aanschouwen. Martin Garrix gaf daar inderdaad een fantastische eindshow weg, waar niet op lasers en vuurwerk werd bespaard. Vijf minuutjes voor eindtijd liepen we van het terrein af, met het vuurwerk achter ons en het ongeloof dat ons avontuur, waar we jaren naar uit hadden gekeken, nu alweer voorbij is.
The Day After
Kapot als we waren vielen we zondagnacht meteen in slaap, maar maandag ging om 06.30 de wekker zodat we de drukte voor zouden te zijn. Ook nu scheen de zon al volop op de tent dus gelukkig viel het vroege opstaan wel mee. In recordtempo braken we de tent af en laadden onze spullen in de bolderkar, en voor we het wisten zaten we alweer op de snelweg richting Nederland. En daar zat ik dan weer, thuis op de bank, met een lach terug te denken aan alle indrukken die ik dat weekend op me af had gekregen. Ik heb die dag vooral heel erg veel uitgerust, want dinsdag moest er gewoon weer gewerkt worden. Dat viel nogal zwaar tegen, een werkweek met Tomorrowland vers in het geheugen!
See you next year?
Ik ga zeker weer in de rij staan voor kaarten volgend jaar, maar dan ga ik eerlijk gezegd liever voor een dagticket. Zo’n weekendje Tomorrowland kost namelijk even veel als een vakantie, en een mooie reis maken heeft bij mij toch een hogere prioriteit dan een festival bezoeken. In Nederland komen we immers geen festivals tekort dus dat kan altijd nog. Maar is Tomorrowland dan niet hét festival der festivals? Hmm, qua eerste indruk vond ik het niet veel bijzonderder dan bijvoorbeeld een Mysteryland. Maar als je goed kijkt, zie je wel dat aan werkelijk alle details gedacht is en dat zelfs de kleine dingen gedecoreerd zijn. Maar pas in de avond, als alle lichten aan gaan, dan begint de magie pas echt en lijkt het festival net een sprookje. In dat opzicht zou het eigenlijk beter zijn als Tomorrowland eind augustus zou worden georganiseerd, als de dagen al weer wat korter zijn. Met een knipoog naar ID&T, misschien een ideetje om de datum te wisselen met Mysteryland? Een punt waarin Tomorrowland ook punten scoort (no pun intended) is de hoeveelheid goede sets die ik gehoord heb, en dat voor een retecommerciëel feest. Op de mainstage is het inderdaad hitjesparade, maar op de andere stages heb ik echt veel pareltjes voorbij horen komen. Chapeau! Ook even een complimentje voor de Belgen: wat deden zij hun werk goed en altijd met een lach en een vriendelijk praatje! Daar kunnen wij in Nederland nog wat van leren. Dus al met al, is Tomorrowland inderdaad wel hét feest wat je als danceliefhebber een keer meegemaakt moet hebben.
Edit: ik ben in 2018 weer een weekend naar Tomorrowland geweest en nu is mijn mening nog veel positiever. Omdat ik al wist wat ik ervan kon verwachten voelde ik me veel relaxter, ik kende de verschillende stages al en heb zeker genoeg artiesten gezien die ik wilde zien. Maar deze keer nam ik ook meer de tijd om rustig over het festivalterrein te lopen en kijken wat er op mijn pad kwam. Als geluk het toelaat dan hoop ik zeker dat Tomorrowland een jaarlijks uitje wordt! Kijk hier voor mijn fotoverslag van 2018:
Ben jij al een keer naar Tomorrowland geweest?
Liefs, Ana Rita
Hoe goed geschreven zeg. Echt goed! Ik zie dat je er van genoten hebt. Tof dat het je gelukt is om in het ruizenrad te gaan. Lijkt wel gaaf, tot volgend jaar misschien, Defqon?
Dankjewel Tom! 😀
Ja dat zou echt leuk zijn! Tot volgend jaar!
Mijn dochter is daar enkele jaren terug ook geweest en die was ook erg onder de indruk 🙂
Leuk! Wou ze daarna niet nog een keer gaan?
Super! Klinkt zo gaaf en het lijkt mij ook echt wel de moeite waard. Ik heb het nooit overwogen omdat het inderdaad net zo duur is als een vakantie en dat ging dat altijd net even voor. Het lijkt mij wel een heel mooi feestje en zeker heeeeel erg vermoeiend 😉
Het is de vermoeidheid zeker waard! Ben nog steeds aan het nagenieten 😀
Het ziet er waanzinnig uit! Mijn man is er vroeger wel geweest. Ik niet. Het is niet mijn ding.
Nee? Ook niet na de leuke verhalen van jouw man? 🙂
Iedereen praat er altijd zo leuk over en het ziet er altijd wel tof uit. Zelf ben ik er echt nog nooit geweest
Zou je er wel een keer heen willen gaan dan? 😀
Wat een prachtige foto’s allemaal. Dit jaar was mijn eerste keer TML, ik ging op de laatste zondag. Het was inderdaad wel magisch moet ik zeggen! Het nadeel is inderdaad dat het véél te duur is, ik ga ook liever op vakantie of een weekendje weg met dat geld.
En nog iets grappigs? Ik vind net dat NL’ers vele vriendelijker zijn dan Belgen. Maar op TML waren de werkende teams wel enorm vriendelijk.
Wat leuk om te lezen dat jij het ook zo goed ervaren hebt! 😀
Ja ik weet niet, op Nederlandse festivals zijn ze vaak wel vriendelijk aan de bar maar wel gewoon kortaf.. Deze mensen hielden echt van een babbeltje haha.
Inderdaad jammer dat het zo duur is. Wel ontzettend gaaf! Het ziet er ook zoooo mooi uit 🙂
Moet je nagaan, deze foto’s zijn slechts een kleine sfeerimpressie. In het echt is het nog 10x mooier!
Geweldig dat je er eindelijk kon bij zijn! Het eerste jaar vond ik het ook helemaal geweldig maar nu zou ik inderdaad ook nog maar een dagje gaan. Door de vermoeidheid kon ik nauwelijks nog genieten de laatste 1,5 dag.
Dat kan ik heel goed begrijpen! De laatste dag moest ik mezelf er echt toe aanzetten om weer naar het terrein te gaan lopen, door de vermoeidheid had ik er eigenlijk helemaal geen zin meer in haha maar toen ik eenmaal weer op het festival stond vond ik het echt prachtig!
Wat leuk dat je daar was! Het lijkt mij ook echt geweldig om een keer mee te maken, maar dan zou ik ook voor een dagticket gaan 🙂
Wij wilden in eerste instantie ook voor een dagticket gaan, maar we kwamen niet door de verkoop heen. Gelukkig daarna een mailtje gehad van Q-Dance dat we alsnog kaarten via hun konden bestellen maar dat was alleen weekend (wat een luxeprobleem zeg haha). Achteraf wel blij dat we weekend zijn gegaan want het was toch wel heel gaaf om de ‘full madness’ mee te maken! Maar gewoon een dagje is zeker ook geweldig, en zo blijft het tenminste wel bijzonder 🙂
Wat een gave blogpost. Informatief ook met mooie foto’s. Ik ben er nog nooit heen geweest. Ben wel nieuwsgierig geworden.
Bedankt voor je leuke reactie! En wat leuk dat je er nieuwsgierig naar bent geworden 😀
Je hebt echt mooie foto’s in je Blog.. Helaas is zo een festival niets voor mij.. Ik hoop dat je volgend jaar weer veel plezier hebt.. X
Dankjewel Serafina! Lief van je, hopelijk kan ik volgend jaar weer aan een kaartje komen!